Bilimsel yaklaşımın ve eleştirel bakışın geliştiği günümüzde her alanda yenilikler meydana gelmiş, hatta bütün yenilikler yeniden denenerek sorgulanmıştır. Bu durumda sürekli yenilenerek deği­şen bilgiler üretilmektedir. Bu da eğitim sürecini etkilemektedir. Son bilimsel ve teknolojik gelişmeler ve artan eğitim istemleri kar­şısında eğitimin bir inceleme konusu olarak ele alınması kapsam ve yönteminin bilimin somut sınırları ve hedeflerinin üstündeki düzeyde geliştirilmesi bugün çağdaş eğitim anlayışının günde­mindedir (Alkan, Kavcar, Sever 1998).
Yeni bin yılın içinde bulunduğumuz şu günlerde teknoloji artık hayatın vazgeçilmez bir parçası haline gelmiştir. Teknoloji bugün bütün alanlardaki işlemlerde kullanılmaktadır. Dolayısıyla hayatın başından sonuna kadar en uzun süreli etkileyen eğitim sürecinde teknolojinin etkisi yadsınamaz. Schure’nin (2000) ifade ettiği gibi gelecek bin yıl iletişim çağının altın girdilerini yansıtacak, insan iletişimi çevresi, insan ve makine etkileşimi ile alakalı olacaktır. Bu bakımdan gelecek yüzyılın eğitim teknolojisinin etkisini yan­sıtması ile, büyük potansiyeli düşünülmelidir. Lawrence (2000), eğitim teknolojisinin en temel konusunun, gelecek bin yıl içinde onun sosyal, bilimsel ve politik değişimdeki uyuma etkisi olacağı­nı belirtmiştir. Dahası, uzun süreli öğretim araştırmaları, eğitim teknolojisinin en temel konusunun çağımızdaki hızlı değişim için­de uyumlu olan ihtiyaçları karşılamak olduğunu vurgulamaktadır.
Sosyal, bilimsel ve politik değişmelerin kaçınılmaz olduğu artık tartışma kabul etmez bir gerçeklik olarak belirmektedir. Bu deği­şiklik sistemde daha çok teknolojiler üzerine bağlı olmaktadır. O halde “Teknoloji nedir, eğitim ve öğretimi nasıl etkiler, yeni tekno­lojiler eğitime nasıl adapte edilebilir ?” gibi sorulara cevap aramak gerekmektedir. Ancak, bu sorularla bağlantılı iki kritik öge öğret­men ve öğrencidir. “Öğrencinin öğrenmesi nasıl daha etkili olabilir? Öğretmen en iyi öğretim ortamını, çocukların kendi öğrenmele­rini oluşturacak şekilde nasıl düzenleyebilir? Teknolojiyi ne kadar ve daha etkili kullanabilir” soruları mutlak bilinmesi gereken özellikleri ifade etmektedir. Tüm bu sorulara yanıt ararken, her şeyden önce öğretmenlerin ve öğretmen adayların bu konuda is­tekli olmaları gerekir. Teknolojiden korkmamaları aksine hemen öğrenebilecek motivasyona sahip olmaları, bu anlamda da öncelik­le eğitimin teknolojik temellerini bilmeleri gerekmektedir.
TEKNOLOJİ, EĞİTİM TEKNOLOJİSİ VE ÖĞRETİM TEKNO­LOJİSİ KAVRAMLARI
Teknoloji kavramının değişik tanımlarına rastlanmaktadır. Bunun­la birlikte bizim sorunumuza çözüm arayışımızda etkili olabilecek bazı tanımlamalardan yararlanacak olursak, Teich (1993)’e göre teknolojî makinelerden daha çok anlam ifade etmektedir. O yaşamımızı her yönden etkileyen kültürel sosyal, politik ve zeka öğelerinde yaygın ve karmaşık bir sistemdir. Can’a göre de (1992:61) teknoloji mal ve hizmet üretmek amacıyla eldeki bilgi ve teknikle­rin kullanılmasıdır. Bununla birlikte, teknoloji en yalın anlamı ile kuramsal bilgilerin ve bilimsel yasaların uygulamaya dönüştürülmesidir (Fidan 1986:179).
Teknoloji en genel anlamda kazanılmış yeteneklerin işe koşulmasıyla doğaya egemen olmak için gerekli işlevsel yapılar oluşturma olarak ifade edilebilir teknoloji insanoğlunun eğitim yoluyla, kazandığı bilgi ve becerilerden daha etken, daha verimlide yararlanabilmesinde, onları daha sistemli yararlanabilmesinde, onları daha sistemli ve bilinçli olarak uygulayabilmesinde yardımcı oluşur  (Alkan 1997:12 -13). Günü­müzde teknoloji, her alanda kullanılmaktadır. Eğitim de her alan için gereklidir. Dolayısıyla her ikisi de her alanda gerekli olan du­rumlardır ve vazgeçilmezdir. Bu bağlamda teknolojinin eğitime, eğitimin teknolojiye etkisi olmaktadır. Özellikle, geleceğin yaşa­mını büyük oranda etkileyecek değişkenlerden birisinin bilim ve teknikteki gelişmeler olduğu artık yadsınamaz bir gerçektir. Bu anlamda teknoloji ye davranış değiştirme süreci olan eğitim hayatın vazgeçilmez iki öğesidir.
Teknoloji ve eğitim kavramlarının etkileşiminden “Eğitim Teknolojisi” ve   “Öğretim   Teknolojisi”   kavramları   ortaya   çıkmıştır.
1976’larda David Hawkridge eğitim teknolojisini, eğitimin uygu­lamalı işlemleri için bilimsel ya da diğer organize bilginin sistematik uygulaması olarak tanımlamıştır. Alkan’a göre de, Eğitim Teknolojisi, genelde eğitime, özelde öğrenme durumuna egemen ola­bilmek için ilgili bilgi ve becerilerin işe koşulmasıyla öğrenme ya da eğitim süreçlerinin işlevsel olarak yapısallaştırılmasıdır. Diğer bir değişle, öğrenme-öğretme süreçlerinin tasarımlanması, uygu­lanması, değerlendirilmesi ve geliştirilmesi işidir (Alkan 1997:14 ). Bu bağlamda eğitim teknolojisi çalışmalarındaki temel ağırlık öğretme-öğrenme sürecinin etkililiği üzerinedir